Een uitvaart in de laatste dagen van het jaar
Het is oktober wanneer Jan samen met zijn partner Piet vertrekken voor een lange vakantie naar Thailand. Ze zullen daar enkele maanden verblijven om de kille en donkere dagen in Nederland te ontvluchten. Omdat ze pas in maart terugkomen wordt kerst niet in Nederland gevierd. Jan vindt het wel jammer om dit thuis te moeten missen, maar de warmte die daarvoor in de plaats komt, is natuurlijk ook fijn.
Maar lang konden ze niet genieten van hun vakantie. Op 17 december sloeg het noodlot toe. Jan kreeg, terwijl hij samen met Piet op een terras in de zon zat te genieten, een hartstilstand. Hulp kwam te laat en Jan overleed ter plaatse.
Een dierbare verliezen is al zwaar, maar om dit ook nog eens te moeten meemaken in een vreemd land waar je onbekend bent, moet vreselijk zijn. Gelukkig kwam Piet via de verzekering met ons in contact. De terugreis van Piet werd geregeld en drie dagen later was hij al in Nederland om samen met de broers en zussen van Jan en met mij de uitvaart te bespreken. Piet wilde heel graag dat de uitvaart vóór de kerst zou plaatsvinden. Maar of dit kon, hing af van wanneer Jan terug in Nederland zou zijn. Uiteindelijk kwam het verlossende telefoontje: Jan kon op 22 december in Nederland aankomen, maar helaas was het niet mogelijk om de uitvaart voor kerst uit te voeren. Het afscheid werd gepland een dag na kerst op 27 december.
Jan werd overgebracht naar Het Afscheidshuis en in overleg met Piet, vrienden en familie werd besloten dat tweede kerstdag samen met Jan “gevierd” moest worden. De huiskamer was, zoals altijd in deze tijd van het jaar, gedecoreerd met kerstversiering. Maar nu werd ook de kamer van Jan in kerstsferen gebracht, niks ontbrak: kerstboom, zingende kerstmannen, nepsneeuw en veel, heel veel kerstverlichting. Op 26 december zijn er veel mensen bij Jan geweest die rond de vuurkorven in onze tuin glühwein of warme chocolademelk dronken en aten van het kerstbuffet dat binnen stond opgesteld. Uit de muziekinstallatie klonken kerstliedjes en als je niet beter wist, was het een “gewoon” kerstfeest. Alleen werd er op deze feestdag niet alleen warmte en liefde met elkaar gedeeld maar ook herinneringen aan Jan en veel tranen.
Een dag later vond de uitvaart plaats. Ook deze had een zeer persoonlijke invulling en schetste een goed beeld van Jan: levenslustig met veel (vrolijke) foto’s, fijne muziek en verhalen.
Piet en ik keken na de uitvaart terug op de dagen daarvoor en konden concluderen dat het een bijzondere kerst was. Piet gaf aan dat – naast natuurlijk het verdriet – het ook wel heel mooi was om op deze manier kerst tóch samen met Jan te vieren.
En, ik dacht, zoals zo vaak: “Wat is het bijzonder en dankbaar, dat wij dit kunnen bieden aan nabestaanden.”
Ik wens iedereen, ook namens al mijn collega’s, een goed, liefdevol en vooral gezond 2021.
Monique van Houtum
De gebruikte namen zijn om privacy redenen gefingeerd.